Nova Scotia duck tolling retriever

Issis

Kraj pochodzenia: Kanada
Popularność (w Polsce): Rasa bardzo rzadka
Wysokość w kłębie (cm): 43 do 54
Masa ciała (kg): 16 do 24
Może mieszkać w: Duże mieszkanie lub dom
Gubienie włosa: Przeciętnie
Aktywność w domu: Bardzo aktywny
Wymaga spaceru przez: 45 minut dziennie
Stopien posłuszeństwa: Wysokie
Szybkość uczenia się: Bardzo szybko
Stopień dominacji: Pośredni
Przeciętna długość życia (w latach): 12

Inne nazwy: Nova Scotia Duck Tolling Retriever, Toller.
Rasa pochodzi ze wschodnich wybrzeży Kanady; Retrievery z Nowej Szkocji były używane do polowania na kaczki. Myśliwy zachęcał psa do zabawy na brzegu jeziora, a kiedy zaciekawione ptaki podpływały bliżej, wtedy padał strzał. Zestrzelone kaczki, pies aportował z wody na brzeg.

Tollery to psy wrażliwe i oddane swojej rodzinie. Bardzo inteligentne, czujne i odważne łatwo się uczą i są niezastąpionym towarzyszem zabaw dzieci. Tak długo, jak zaspokaja się ich potrzebę ruchu i dostarcza bodźców potrzebnych do prawidłowego rozwoju Tollery są wymarzonymi psami do trzymania w domu. Żywiołowe, pewne siebie, nie są nadmiernie szczekliwe.
Tollery posiadają gęsta sierść o obfitym podszerstku. Barwa sierści to rózne odcienie czerwonego i pomarańczowego koloru. Często, na okrywie włosowej, pojawiają się białe znaczenia (klatka piersiowa, stopy, maska i koniec ogona). Sierść może nieznacznie falować na grzbiecie; w żadnym wypadku nie na reszcie ciała.

Tollery cieszą się stosunkowo dobrym zdrowiem, niestety coraz większa popularność może przyczynić się do wzrostu chorób. Zdarzają się problemy z dysplazją stawów biodrowych i łokciowych, oraz schorzeniami oczu. Ogólnie jednak, jest to rasa odporna i wytrzymała i wyżej wymienione choroby należą do rzadkości. Przy zapewnieniu odpowiedniej dawki ruchu Retriever z Nowej Szkocji, może być trzymany w mieszkaniu. Potrzebuje przynajmniej 1.5 godziny spaceru dziennie, wypełnionego różnorodnymi ćwiczeniami. Nie jest to pies stróżujący i wymaga ścisłego kontaktu z rodziną - absolutnie nie nadaje się do trzymania w kojcu.

Wzorzec rasy

Wygląd ogólny
Pies średniej wielkości, silny, zwarty, harmonijny, dobrze umięśniony, o średnim lub mocnym kośćcu; zwinny, czujny i zdecydowany. Wiele psów tej rasy ma nieco smutny wyraz, do momentu rozpoczęcia pracy, kiedy głowa nabiera wyrazu głębokiego skupienia i ekscytacji.
W pracy szybki i energiczny w działaniu; głowa noszona prawie na poziomie linii grzbietu; mocno owłosiony ogon znajduje się w ciągłym ruchu.

Zachowanie / charakter
Pies wysoce inteligentny, łatwy w układaniu, bardzo wytrwały. Silny i dobry pływak, urodzony i wytrwały aporter na lądzie i w wodzie, gotowy do pracy w każdym momencie. Jego silna potrzeba aportowania oraz wesołość są niezbędnymi cechami potrzebnymi do pracy.

Głowa
O czystej rzeźbie, nieznacznie klinowata

Mózgoczaszka
- Czaszka: Szeroka, jedynie lekko zaokrąglona, guz potyliczny nie wystający; policzki płaskie. Szerokość czaszki u przeciętnego samca wynosi ok. 14 cm pomiędzy uszami, zwężając się do ok. 3,8 cm na grzbiecie nosa. Długość głowy wynosi w przybliżeniu 23 cm od nosa do guza potylicznego, ale głowa musi być proporcjonalna w stosunku do wielkości ciała.
- Stop: Umiarkowanie zaznaczony.

Nos
Grzbiet nosa zwęża się od nasady do wierzchołka, nozdrza rozwarte. Kolor powinien zlewać się z umaszczeniem lub być czarny.

Kufa
Zwęża się w prostej linii od stopu do wierzchołka nosa, z silną, ale nie wystającą żuchwą. Dolna linia kufy prawie prosta, a jej głębokość u nasady dużo większa niż ta mierzona z przodu. Włos na kufie jest krótki i delikatny.

Wargi
Przylegają bardzo ściśle; z profilu tworzą delikatny łuk, nie tworzą fafli.

Szczęki/uzębienie
Wystarczająco silne do utrzymania dość dużego ptaka, ale o delikatnym chwycie. ścisły zgryz nożycowy; wymagane jest pełne uzębienie.

Oczy
Dość szeroko osadzone, o migdałowym kształcie, średniej wielkości. Koloru od bursztynowego do brązowego; o przyjaznym, czujnym i inteligentnym wyrazie. Powieki w tym samy kolorze co wargi.

Uszy
Trójkątne, średniej wielkości, osadzone wysoko i dobrze z tyłu czaszki z delikatnie uniesioną podstawą, dobrze owłosione, na zaokrąglonych końcówkach włosy krótkie.

Szyja
Mocno umięśniona, dobrze wysklepiona, średniej długości, bez podgardla.

Tułów
- Linia górna: Prosta i pozioma.
- Grzbiet: Krótki i prosty.
- Lędźwie: Silne i umięśnione.
- Klatka piersiowa: Głęboka, mostek sięgający łokci. Żebra dobrze wysklepione, nie są ani beczkowate ani płaskie.
- Brzuch: Umiarkowanie podciągnięty.

Ogon
Stanowi naturalne przedłużenie jedynie lekko opadającego zadu, szeroki u nasady, mocno owłosiony, sięga przynajmniej do stawu skokowego. Ogon może być noszony poniżej linii grzbietu, z wyjątkiem, kiedy pies jest w stanie czujności - wtedy wygina go mocno ku górze, ale nigdy nie zarzuca na grzbiet.

Kończyny przednie
Powinny wyglądać jak równoległe kolumny; proste i o mocnym koścu. Łopatki muskularne, kości łopatek sięgające daleko do tyłu, dobrze osadzone, dające wyraźny kłąb przechodzący w krótki grzbiet. Łopatki i ramiona są mniej więcej równej długości. Łokcie powinny przylegać do ciała, nie odstające ani zbyt wciśnięte, pracujące prosto i równo, śródręcza mocne, lekko pochylone. Przednie łapy z mocną błoną pławną; średniej wielkości, zwarte i okrągłe, palce dobrze wysklepione z grubymi opuszkami. Palce szczątkowe mogą być usunięte.

Kończyny tylne
Zad muskularny, szeroki i kwadratowy. Kątowanie tyłu i przodu powinno być harmonijne. Kości uda i podudzia są w przybliżeniu tej samej długości. Uda dobrze umięśnione. Stawy kolanowe dobrze kątowane. Stawy skokowe nisko ustawione, nie są zwrócone ani na zewnątrz, ani do wewnątrz. Nie powinno być wilczych pazurów. Tylne łapy takie same jak przednie.

Chód
Pies łączy wrażenie sprężystości i siły; ruchy energiczne, o dobrym wykroku przednich kończyn i silnym napędzie tylnych. Łapy nie powinny być zwrócone ani do wewnątrz, ani na zewnątrz, kończyny poruszają się w linii prostej. Wraz ze wzrostem prędkości, pies powinien poruszać się "jednośladem", z linią grzbietu pozostającą w poziomie.

Włos
Rasa ta została wyhodowana w celu aportowania z lodowatej wody, tym samym musi posiadać wodoodporną, dwuwarstwową okrywę włosową: włos okrywowy średniej długości i twardości, z gęstym i bardziej miękkim podszerstkiem. Włos na grzbiecie może być lekko falisty, ale w każdym innym miejscu jest prosty. U niektórych psów zimą mogą tworzyć się długie, luźne fale na podgardlu. Delikatny włos umiarkowanie okrywa podgardle, miejsca za uszami, tylną stronę ud oraz przednie łapy.

Umaszczenie
Różne odcienie czerwonego lub pomarańczowego z jaśniejszym piórem na spodniej stronie ogona. Zwykle występuje przynajmniej jedno z białych znaczeń: na koniuszku ogona, na łapach (nie może jednak sięgać powyżej nadgarstka lub stawu skokowego), na przedpiersiu oraz jako strzałka na głowie. Psy wysokiej klasy nie powinny mieć obniżanej oceny za brak białych znaczeń. Pigment nosa, warg oraz powiek powinien być koloru cielistego, zlewać się z umaszczeniem lub być czarny.

Wielkość
Idealna wysokość w kłębie:
- psa powyżej 18 miesięcy wynosi 19-20 cali (48-51 cm)
- suki powyżej 18 miesięcy wynosi18-19 cali (45-48 cm)
Jeden cal (2,5 cm) powyżej lub poniżej idealnej wysokości stanowi dopuszczalne odchylenie.
Waga: powinna być proporcjonalna do wielkości i kośćca psa
- 45-51 funtów (20-23 kg) dla psa
- 37-43 funty (17-20 kg) dla suki

Wady
Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady, obniżające ocenę w zależności od stopnia ich nasilenia.
- wklęsły lub opadający grzbiet nosa,
- zbyt wyraźny stop,
- jasnoróżowy nos,
- nos i powieki w kolorze innym niż opisane powyżej,
- tyłozgryz,
- duże, okrągłe oczy,
- karpiowaty grzbiet, opadający grzbiet,
- luźne lędźwie,
- ogon w akcji noszony poniżej linii grzbietu; zbyt krótki, załamany lub zawinięty na grzbiecie,
- miękkie nadgarstki,
- mało zwarte łapy,
- "otwarty włos" (luźny, niewystarczająco przylegający),
- brak masy u dorosłego psa,
- wysokość w kłębie odbiegająca od wzorca o więcej niż 1 cal (2,5 cm)).

Wady dyskwalifikujące:
- "motylkowy" nos,
- tyłozgryz większy niż 1/8 cala (3 mm),
- przodozgryz, skrzywiona żuchwa,
- brak błon pławnych,
- biały włos na łopatkach, wokół uszu, na karku, wzdłuż grzbietu lub na bokach,
- srebrzysta okrywa włosowa, szare włosy w sierści, czarne plamy,
- jakikolwiek inny kolor niż odcienie czerwonego lub pomarańczowego,
- lękliwość u psów dorosłych.

Uwaga
Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowym.

(źródło - retriever.com)

daszka

To są według mnie piękne psy ! ! ! Mają bardzo ładne umaszczenie i w ogóle Very Happy

Issis

Tollerki są moją ulubioną rasą, w przyszłości zamierzam nabyć psa tej rasy. Bardzo odpowiada mi ich wspaniały charakter, a jeśli chodzi o wygląd to też jest nienaganny, ich wymiary są dla mnie w sam raz, więc to chyba mój pies "ideał", chociaż nadal zastanawiam się jakiego psa wybrać.

Alexz

Tak są naprawde ładne!